ગુજરાતી કવિતાનો નવો અવાજ અને મિજાજ.
એકાદ સ્વપ્ન આંખને અડકી ગયા પછી પણ,
હું જીવતો રહ્યો છું, સળગી ગયા પછી પણ.
કોરો હતો હું, પલળ્યો, પાછો થયો છું કોરો,
ક્યાં ફેર કંઈ પડ્યો છે, સુધરી ગયા પછી પણ.
એકાદ પાંદડીએ અકબંધ તો નથી ને?
આવી રહ્યા છે જોવા, મસળી ગયા પછી પણ.
જાકારો આપવાની જગ્યા જ ક્યાં રહી છે?
ભટકી રહ્યા છે રાઘવ, શબરી ગયા પછી પણ.
પાંપણ જરા ન ફરકી, નિષ્ઠુર ગાળિયાની,
આખા નગરની આંખો પલળી ગયા પછી પણ.
મૂરખો છે સાવ મૂરખો 'નારાજ' મૂળમાંથી,
બોલી રહ્યો છે સત્યો, સમજી ગયા પછી પણ.
હું જીવતો રહ્યો છું, સળગી ગયા પછી પણ.
જવાબ આપોકાઢી નાખોkhub saras..jane hraday sadgi gayu....
એકાદ પાંદડીએ અકબંધ તો નથી ને?
જવાબ આપોકાઢી નાખોઆવી રહ્યા છે જોવા, મસળી ગયા પછી પણ.
જાકારો આપવાની જગ્યા જ ક્યાં રહી છે?
ભટકી રહ્યા છે રાઘવ, શબરી ગયા પછી પણ.
વાહ. ખૂબ સરસ. આ બન્ને પંક્તિઓ ઘણી ગમી.
ghani saras panktio che..hriday ma unde sudhi sparsh karri rahi che...
જવાબ આપોકાઢી નાખો