શુક્રવાર, સપ્ટેમ્બર 07, 2007

જૂની પૂરાણી વારતા

આજે એક મારી જૂની પૂરાણી ગઝલ જેનું મે વર્ષો પહેલા - 2003માં - શિકાગોમાં શ્રી સુરેશ દલાલ સંચાલિત મુશાયરામાં પઠન કર્યું હતું


આપણો સંબંધ શું? જૂની પૂરાણી વારતા,
લાગણીનું નામ શું? જૂની પૂરાણી વારતા

આભ આખું પામવામાં સહેજ છેટૂં રહી ગયું,
તારું ન હોવું વાગતું, જૂની પૂરાણી વારતા

એક આખી શક્યતાને સાવ ઓળંગી ગયો,
એનું પછીથી આવવું, જૂની પૂરાણી વારતા

આ નગર વચ્ચે નગર છે એક તારી યાદનું,
એમાં જવું ને આવવું, જૂની પૂરાણી વારતા

4 ટિપ્પણીઓ:

  1. અજ્ઞાત9/26/2007 11:10 AM

    “એક આખી શક્યતાને સાવ ઓળંગી ગયો,
    એનું પછીથી આવવું, જૂની પૂરાણી વારતા.”

    બહુ જ સરસ વાત………….!!!

    જવાબ આપોકાઢી નાખો
  2. sundar.........keep it up......javaharbaxini gazalnu raspan pan man muki kryu....amaj gujarati kavitane mahekavata rahesho thanx gujanbhai

    જવાબ આપોકાઢી નાખો
  3. અજ્ઞાત9/28/2007 7:20 PM

    સુન્દર ગઝલ..માણવાનો આનંદ અલગ જ હોય છે.

    ટોળાની શૂન્યતા છું...,જવા દો કશું નથી...

    કે પછી ખાલીપણુ બીજા તો કોઇ કામનું નથી..

    આભાર.

    http://paramujas.wordpress.com

    જવાબ આપોકાઢી નાખો
  4. અજ્ઞાત9/29/2007 1:19 PM

    આ નગર વચ્ચે નગર છે એક તારી યાદનું,
    એમાં જવું ને આવવું, જૂની પૂરાણી વારતા

    વાહ! કોઈને ચિક્કાર ચાહી હોય, વર્ષો ઝંખી હોય તો એની સાથે ઘટેલા પ્રસંગો શહેરમાં આમ તેમ વિખરાયેલા પડ્યા હોય છે. આ ભાવને શબ્દરૂપ આપવા ઘણા દિવસથી મથતો હતો, પણ તમે એ કામ મારા પહેલા જ કરી નાખ્યું છે.

    જવાબ આપોકાઢી નાખો