ક્યાં સુધી હુ અવતરું?

શ્વાસ ખાલી ખાલી લાગે તે ભરું.

નાની તો નાની, ચલો કેડી કરું.

ધોમધખતા દ્શ્યથી દાઝે નહીં,

આંખમા એવું થઈ પાણી તરું.

લાકડાની નાવ છે,તૂટી શકે,

ભેટ ચાંદીની જ લો તમને ધરું.

બારી ખુલ્લી રાખવાની વાત છે,

આ હવાને કેટલું હું કરગરું?

હાશ રસ્તાને થઇ એ કારણે,

કારની ચાવી મૂકી પાછો ફરું.

આંગળી પોતાનો હિસ્સો માનશે?

નખ થઈને ક્યાં સુધી હુ અવતરું?

 

 

(01st July, 2012)

વાત વરસાદે ઉડાવી ……

હાથની આ ઝણઝણાટી,

કોણ જાણે શું થવાની.

  

બંધ બેસે એવા સપના,

રાત ગોતી લાવે ક્યાંથી.

ઈંટતા ઓછી પડેલી,

એટલે ભીંતો ચણાઈ.

ને અમે ભીના થયા'તા,

વાત વરસાદે ઉડાવી.

જીભ ઊપર આવે ના આવે,

જીવ પર એ આવવાની.


- Written from June 21 to June 26, 2012

મહેકને અડકી ગયા....

'માપ દરિયાનું ગજું' એવું કહી મલકી ગયા,
ફૂટપટ્ટી રેતને ધરતા તમે અટકી ગયા.

આંકડા ઓછા પડે તો આંગળાઓ ચાલશે,
ચાંદ સૂરજને ગણો, તારા ભલે છટકી ગયા.

હાથ જો છોડી શકો ને,તો જ આગળ જઈ શકો,
આ સમયનો સાથ આપી કેટલા ભટકી ગયા.

પાંદડા પર આભ ઉતર્યું ને જમીન કોરી રહી,
ને સરોવર જોઈને આ,શી ખબર છલકી ગયા.

ફૂલની હાલત ઘણી ગંભીર જેવી થઈ જશે,
ભૂલથી કોઈ વાર પણ જો મહેકને અડકી ગયા.

- (10 to 14th June, 2012)

નથી નથી.....

કંઈ પણ નવું નથી, જૂનું નથી નથી.
પાસે નથી કશું, અળગું નથી નથી.

જે ડાબા હાથે જીવ્યા'તા સરળ કદી,
એ જમણા હાથે પણ મળતું નથી નથી.

સત્યોનો રંગ કાળો હોઈ ના શકે,
તો શ્વેત છે, એ પણ સાચું, નથી નથી.

હા-ના તો થઈ નથી, કે વાત આંખથી,
ને ખાસ એવું કંઈ બન્યું નથી, નથી?

રાતે અવાજ ધીમો ના કરી શકો?
મનરવ ને એવું કહેવાતું નથી નથી.

- Written from May 25 to 3 June.

એમાં શું.....

આકાશને છત કહેવાનું, એમાં શું?
બસ, ખુલ્લા મનથી રહેવાનું, એમાં શું?

મારા જ રસ્તે ચલો ને મજા પડશે,
હા, બહુ નથી ત્યાં વહેવાનું, એમાં શું?

છટકી ગયા સ્પર્શ, તમને મળ્યા સ્મરણ,
ને ટેરવાને સહેવાનું, એમાં શું?

પાણી કહે, ચાલ પર્વત ઉપર જઈએ,
ઝરણામાં દાટો વહેવાનું, એમાં શું?

તડકાને રાતે મળો, વેશ બદલીને,
'ચલ ચાંદનીમાં' કહેવાનું, એમાં શું.

Written from 16.05 to 22.05, 2012

મેં વિચારોને ફરી ઇસ્ત્રી કરી......

મેં હથેળીને પછી મુઠ્ઠી કરી,
ભાગ્યરેખા એ રીતે લાંબી કરી.

ચામડીને તો કરચલી ચાલશે,
મેં વિચારોને ફરી ઇસ્ત્રી કરી.

પગ ભટકવા એટલા જીદે ચડ્યા,
મેં બધા નકશાની લો હોળી કરી.

આટલું અજવાળુ અમને બસ હતું.
આંખ પાછી કેમ તેં મોટી કરી.

પરસેવો શું હોય, સમજાવો તરત,
પાણી એ નિર્દોષ ઉઘરાણી કરી.

- From April 21 to 27, 2012. Modified on 18.01.13.

વેનિસના દરિયાની ગઝલ...

વેનિસના દરિયા પાસેથી મળેલી ગઝલ,

 

દરિયો દળાય છે,
કોને કળાય છે?

 

તારી જ છે હવા,
એને મળાય છે?

જીવ્યાનો અર્થ શું -
'હોવું ગળાય', છે?

કંઈ પણ બની શકે,
રેતી 'જળાય'છે!

લો આ વિશાળતા,
એને વળાય છે?

 

- Written on 27 March, 2012 between 6.30 PM to 7.30 PM. Modified on 1st April, 2012.

જળપરીના સમ!

પગરખામાં નડેલી કાકરીના સમ.
નહી તો, નંગ વાળી આંગળીના સમ.

મને 'શું છે હયાતી', એ સમજ આવી,
બધી એના વિશેની ચોપડીના સમ.

ન ચીસો કોઈએ પણ સાંભળી એની,
એ જાજમ પર પડેલી ટાંકણીના સમ.

હશે ટટ્ટાર મન તો ચાલશે એને,
લો ખૂણામાં પડેલી લાકડીના સમ.

તમે પામી ગયા છો ભેદ દરિયાનો?
એ તળિયામાં વસેલી જળપરીના સમ!

- Written from February 12 to 18, 2012

- એક પ્રતિભાવ શ્રી સંજુ વાળા તરફથી (ફેસબુક પર)...Proud moment..:-)..

ડીયર ઘસાઈ/ટીપાઈ/ચવાઈ ગયેલી આપણી ગુજ, ગઝલને આમ જરા નવા રૂપે માંડવાના આપણા સૌના પ્રયત્નો ફળો. આ નવતા માટે મારા અભિનંદન.

અવાજો પણ કદી દેખાય તો....

સ્વપ્ન છે એ રાતથી લંબાય તો,
ધારણાનું આ જગત બદલાય તો?

તું 'સફર', 'રસ્તા' વગર પહોંચી શકે,
આ 'ગતિ' દિશા' નથી સમજાય તો.

સહુ સનાતન સત્યનું આવી બને,
એક દિવાથી સૂરજ ઢંકાય તો?

નામ એનું ગણગણું, ને થાય કે,
આ અવાજો પણ કદી દેખાય તો?

તું સમયસર આવે તો એવું બને?
'રાહ જોવાનો' સમય અકળાય તો?

-Written from Jan 28 to 02 Feb, 2012.

આપે છે...

જવાબમાં સવાલ આપે છે,
મને નવા ખયાલ આપે છે.

હશે કદાચ મારી ભૂલ પણ,
તું રોજ આ બબાલ આપે છે!

છે રસ્તો એનો એ જ રોજ પણ,
નવી નવી જ ચાલ આપે છે

છે ગૂંચ આમ કેટલી તો પણ,
એ તો સરળ વહાલ આપે છે.

તમાચા બસ તમાચા આપશે,
જરા ય ગાલ લાલ આપે છે?

લડાઈ એકલા લડો, કહી,
ને બે ય હાથે ઢાલ આપે છે.

હતું કે છત મળે તો બહુ થયું,
ધરાર એ દિવાલ આપે છે.