અને આજે ડૉ. મુકુલ ચોક્સીની એક "કૌંસ" ગઝલ - પણ એ પહેલા એક મુક્તકથી શરુઆત કરીએ.
કાયમ કવિઓને એક સવાલ વાર-તહેવારે અચૂક પૂ્છાય - કાવ્ય સર્જનની પ્રક્રિયા વીશે. એનો કોઈ સાચો અને સંપૂર્ણ જવાબ ના હોઈ શકે, પણ ડૉ. મુકુલ ચોક્સી બધા કવિઓ વતી જુઓ કેવો જવાબ આપે છે આ મુક્તકમાં......
બારીએ બેસવાનો જ્યારે સમય મળે છે,
આકાશ ઓગળે છે ને છત છજાં ગળે છે;
ત્યાં એક કાવ્યક્ન્યા સામેની શેરીએથી
ભાષાનાં ભીનાં વસ્ત્રો પહેરીને નીકળે છે.
********************************************
હવે "કૌંસ" ગઝલ....
શ્વાસમાંથી સંચરી ને આંખમાંથી નીતરી,
એટલે તું કૌંસમાં પારેવું અથવા જળપરી.
જે લખાવાની હજી બાકી છે એ કંકોતરી,
એટલે તું કૌંસમાં એક વેદના આગોતરી.
આમ પાછું કંઈ નહીં ને એક સ્વપ્નીલ શૂન્યતા,
એટલે તું કૌંસમાં એક અર્થહીન યાયાવરી.
થડથી આગળ જાય તો પણ થડ વગર ચલે નહીં,
એટલે તું કૌંસમાં ડાળી અને ફૂલપાંતરી.
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો