સહેજ અમને જાણકારી ફૂલની આપી ખરી,
એમણે આખી કથા કાંટા વીશે છાપી ખરી.
એક ચકલી એટલે અકળાય છે માણસ ઉપર,
શહેરમાંથી એક માળાની જગા કાપી ખરી!
રાત આખી વીતવાનો ઓગળ્યો અફસોસ કે,
આખરે ગહરાઈ એ લટની અમે માપી ખરી.
ઉપ્પરવાળો પણ ના ઉથલાવી શકે એને કદી,
જીંદગીમાં એક એવી ક્ષણ તમે સ્થાપી ખરી?
લાગણીને લાલ જાજમ જેમ રાખો પાથરી,
તો કદાચ એ આવશે, એવી સમજ વ્યાપી ખરી?
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો