અવગત કરાવું જાતને હું જાતથી જરા,
જાણે ચિતરતા હાથને આ હાથથી જરા.
આગળ વધી ગયા અમે પડછાયો ત્યાં જ છે,
એને મિલનનો કેફ જો ઘટતો નથી જરા.
દોડે છે પૂરપાટ હવે કાચબા છતાં,
સસલા જ તોય જીતતા બસ જીભથી જરા.
અમને બનાવી સીડી ઉપર નીચે છો કરો,
ખીલા છે બૂટ નીચે હોં, તો ધ્યાનથી જરા.
હા, જળપરીને શોધવી એ વાત શક્ય છે,
દરિયામાં ઢોળ ચાંદની તું પ્રેમથી જરા.
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો